pytać — ndk I, pytaćam, pytaćasz, pytaćają, pytaćaj, pytaćał, pytaćany 1. «zwracać się do kogoś w formie wymagającej odpowiedzi w celu uzyskania jakiejś informacji, wiadomości, zezwolenia na coś; informować się, indagować, zapytywać» Pytać o drogę, o… … Słownik języka polskiego
kto — DB. kogo, C. komu, NMs. kim, blm «zaimek pytający lub względny zastępujący nazwy osób (niezależnie od ich płci), rzadziej zwierząt, lub nawiązujący do tych nazw» a) «używany w zdaniach o formie pytajnej lub ich równoważnikach» Kto to? Kto tam?… … Słownik języka polskiego
pytajny — jęz. «mający charakter pytania, wyrażający pytanie; pytający» Intonacja pytajna. Partykuła pytajna … Słownik języka polskiego
zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… … Słownik języka polskiego
pytająco — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób pytający, zdradzający chęć uzyskania odpowiedzi, informacji na jakiś temat; z wyczekiwaniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Patrzeć na kogoś pytająco. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień